YORĞALAMAQ
гл. 1. юргъада фин (балкӀан); 2. пер. йигиндиз (зарбдиз) фин, катун, чукурун.
глаг. 1. идти иноходью (о лошади) 2. перен. разг. идти переваливаясь, вразвалку
Полностью »f. 1. Yorğa yerişlə yerimək. [Mayanın] bütün fikri yorğalayan kəhərdə, gözəlliyindən doymadığı çöllərdə idi
Полностью »