ZATIQIRIQ
прил., сущ. рах. гьарамзада, эсилсуз, гьиллебаз, ихтибарсуз.
1) sif. ignoble, abject, -e ; vil, -e (nanəcib) ; ~ adam ignoble individu m ; 2) peu sûr, sur qui on ne peut compter (etibarsız)
Полностью »I. i. d.d. reprobate, pilferer, swindler II. s. d.d. 1. (nanəcib) ignoble, dishonourable; indecent; ~ adam ignoble person / man*; 2
Полностью »I прил. 1. устар. худородный 2. ненадёжный (о человеке) II сущ. перен. жулик, мошенник
Полностью »sif. və is. dan. Nanəcib, fırıldaqçı, kələkbaz, etibarsız. Babacanın əlli cür nadürüst tanışı, zatıqırıq dostu var
Полностью »