ZATIQIRIQ
прил., сущ. рах. гьарамзада, эсилсуз, гьиллебаз, ихтибарсуз.
1) sif. ignoble, abject, -e ; vil, -e (nanəcib) ; ~ adam ignoble individu m ; 2) peu sûr, sur qui on ne peut compter (etibarsız)
Tam oxu »I. i. d.d. reprobate, pilferer, swindler II. s. d.d. 1. (nanəcib) ignoble, dishonourable; indecent; ~ adam ignoble person / man*; 2
Tam oxu »I прил. 1. устар. худородный 2. ненадёжный (о человеке) II сущ. перен. жулик, мошенник
Tam oxu »sif. və is. dan. Nanəcib, fırıldaqçı, kələkbaz, etibarsız. Babacanın əlli cür nadürüst tanışı, zatıqırıq dostu var
Tam oxu »