ZİBİLLİK
сущ. зибилар вегьидай чка, зибилхана; хъурт; ** zibilliyə atmaq пер. хъуртал вегьин (лазимсуз, виже текъвер са затӀ хьиз гадарун, рикӀелай алудун).
is. Zibil tökülən yer; zibilxana. Zibili zibilliyə tökmək. – Vəziri qarğa olanın ağzı zibillikdə gərək
Полностью »сущ. свалка (место, куда свозят мусор, негодные вещи и т.п.). Zibilliyə atmaq выкидывать, выкинуть, выбрасывать, выбросить на свалку
Полностью »ZİBİLLİK – TƏMİZLİK Vəziri qarğa olanın ağzı zibillikdə gərək (Ata. sözü); Gələn dəfə küçədən keçəndə təmizliyə fikir verərsən (C
Полностью »