ÇALALANMAQ
гл. чала хьун, лекъвен хьун, тӀеквен акъатун, хъалхъам акъатун.
глаг. 1. образоваться яме, воронке и т.п. где-л. (от действия внешних, стихийных сил). Mərmi partlayışından hər yer çalalanıb от взрыва снарядов всюду
Полностью »f. Oyulmaq, oyuq əmələ gəlmək, çala əmələ gəlmək. Damcı-damcı tökülən su göy daşın üstünə damcılayanda daş çalalanır, damcı, getdikcə daşı əridir və ö
Полностью »