1. Başa sarınan sarıq. Hind kişilərinin başında çalma vardı.
◊ Çalma çalmaq (vurmaq) – başına çalma sarımaq. Çalmanı başa çaldı; Göz üstən qaşa çaldı.
2. Başa örtülüb boynun dalında düyünlənən kiçik kəlağayı, ləçək, yaylıq və s.
1 сущ. от глаг. çalmaq 1 2 сущ. 1. чалма (длинный кусок материи, обёрнутый несколько раз вокруг головы и служащий у мусульман мужским головным убором)
Полностью »сущ. чалма (1. кьилик кутӀундай парчадин зул; сирих; çalma çalmaq (vurmaq) чалма ягъун, кьилел чалма арушун (алчукун); 2
Полностью »I (Füzuli, Kəlbəcər) suqabı. – Çalmeynan su içirix’; – Çalmeynan tayqulp bir şeydi (Kəlbəcər) II (Ağdam, Xocalı) dəryaz
Полностью »Bu xörək adı bildirən şivə sözünün əsasında “çalmaq” feili dayanır. “Xəşil” mənasında Qazax dialektində işlənir: - Çalma çalın, yeəx
Полностью »