ÖRKƏN

сущ.
1. привязь (длинная широкая верёвка, служащая для привязывания, прикрепления чего-л. к чему-л.)
2. подпруга (широкий ремень у седла или седёлки, затягиваемый под брюхом лошади)
◊ örkən nə qədər uzun olsa da, yenə doğanaqdan keçəcək сколько верёвке (верёвочке) ни виться, всё равно конец будет; örkən altına gətirmək kimi укрощать, укротить кого (заставить повиноваться); örkəninin üstünə odun yığmaq olmaz kimin нельзя положиться на кого
ÖRDƏKKİMİLƏR
ÖRKƏNLİ
OBASTAN VİKİ
Örkən
Örkən — ağır şeyləri bağlamaq, bənd etmək, at, qatır, eşşək və s. ev heyvanlarını çullamaq, palanlamaq üçün istifadə edilən çox enli, lakin nazik kəndir. Örkən toxumaq üçün yer hanası qurulur, yun, pambıq və ipək iplərdən istifadə edilir. Onun üstünə müxtəlif naxışlar salınır. Örkənin eni 5–8 sm-ə qədər, uzunluğu isə toxucunun istəyindən asılı olaraq toxunur. "Örkən nə qədər uzun olsa, yenə də doğanaqdan keçəcək" — atalar sözü məhz buradan alınmışdır.

Значение слова в других словарях

маета́ мормо́нка национа́льно оступа́ться паралоги́ческий полнозву́чный прижива́лец форсу́нщик эласти́чески автото́рмоз заморга́ть мо́рфий незамутнённый неле́пый ненаблюда́тельный плебе́йка кондачок absorbefacient coequality damping-off needle-bath parbleu наделение подклейка подчелюстной