sif. prometteu//r, -se ; sûr, -e ; sur lequel on peut compter
sif. prometteu//r, -se ; sûr, -e ; sur lequel on peut compter
прил. умудлу (1. умуд гудай, умуд кутадай; умуд авай; 2. умуд ийиз (кутаз) жедай, чӀалахъ тир, ихтибарлу)
Полностью »прил. 1. надежный (внушающий доверие). Ümidli adam надежный человек 2. уверенный (твёрдо верящий в кого-, во что-л
Полностью »sif. 1. Bir işin yaxşı qurtaracağına ümid verən; ümidverici. Ümidli məsləhət. – [Qəhrəman] o gözlərdə, o dodaqlarda silinməz, ümidli və səmimi bir təb
Полностью »