ÜSTLÜK

is. Bir şeyin üstünü örtməyə, üstünə çəkməyə məxsus şey. Dəri üstlüyü.

Синонимы

  • ÜSTLÜK üzlük
  • ÜSTLÜK yuxarlıq

Этимология

  • ÜSTLÜK Üst kəlməsindən əmələ gəlib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
ÜSTQURUM
ÜSTÜAÇIQ

Значение слова в других словарях

в состоя́нии вылета́ть замета́ние оттого́ что седёлочный уло́вистый эже́ктор доволо́чься навязаться на го́лову обтюра́тор плохова́то кореха beta-active blanking church-text dock-glass dough hag-taper magistral pastil raffle rosy-fingered signorino subordinating эвенк