ÜZÜQOYLU
нареч. 1. ччин кӀаникна, ччинихъди (мес. къаткун); 2. кукухъ(ди), винел пад кӀаникна.
нареч. лицом вниз, ничком, ниц. Üzüqoylu yatmaq спать лицом вниз, üzüqoylu yıxılmaq упасть лицом вниз; üzüqoylu uzanmaq: 1
Полностью »zərf Üzü aşağı olduğu halda. Üzüqoylu uzanmaq. Nimçəni üzüqoylu qoymaq. – Əli üzüqoylu arxa yıxıldı və atəşə başladı
Полностью »