ŞAİRKÖNÜLLÜ
[ər.] прил. шаирдин рикӀ (къилих, хесет, тӀебиат) авай, гьассас (хъуьтуьл, хару, хцӀу) рикӀ авай.
sif. Şair xasiyyətli, şair təbiətli, həssasqəlbli, incəqəlbli. Şairkönüllü adam. – Gecə açılmayır, doğmayır sabah; O şairkönüllü, xoşxəyallıya
Полностью »прил. с поэтической, поэтичной душой. Şairkönüllü adam человек с поэтической душой
Полностью »