ŞAİRKÖNÜLLÜ

sif. Şair xasiyyətli, şair təbiətli, həssasqəlbli, incəqəlbli. Şairkönüllü adam.
– Gecə açılmayır, doğmayır sabah; O şairkönüllü, xoşxəyallıya. S.Vurğun.

ŞAİRƏ
ŞAİRLİK

Значение слова в других словарях