ŞAŞQINLIQ
сущ. 1. ийир-тийир хьайи касдин гьал, вичивай-вич квахьун, вуч ийидатӀа тийижиз амукьун; 2. акьул квахьун, семевал, серсемвал.
сущ. растерянность, замешательство. Şaşqınlığını boğmaq преодолеть растерянность
Полностью »is. 1. Şaşqın adamın halı; çaşqınlıq. [Firidun] böyük bir gərginliklə şaşqınlığını, həyəcanını və iztirablarını boğaraq, sərtiblə vidalaşdı
Полностью »