ŞEYTANLIQ
сущ. шейтӀанвал, хабарчивал, жасусвал, чугъулвал; şeytanlıq etmək (eləmək) шейтӀанвал авун, хабарчивал авун, чугъулвал авун, жасусвал авун, чинеба хабар гун (тухун, агакьарун), шейтӀанвалун.
сущ. 1. сатанинство (черты, качества, присущие сатане) 2. хитрость, лукавство. O, çox sadəlövhdür, şeytanlıq bilmir он очень наивен, в нем нет ни капл
Полностью »is. Xəbərçilik, casusluq, çuğulluq. [Dəmirqaya:] Mirzəağa məni aldadıb. O casusdur. Mən onun etdiyi şeytanlıqlara şahidəm
Полностью »