ŞƏRARƏT

[ər.] сущ. клас. писвал, яманвал, мердимазарвал, шер кар; фитне; şərarət etmək шер кар авун, яманвал (писвал, мердимазарвал) авун; фитне ттун.
ŞƏRARƏLİ
ŞƏRARƏTÇİ

Значение слова в других словарях