ƏBRƏŞ
прил. 1. хал(ар) алай, халхал; 2. гъиле хвенвай (мес. гьер).
sif. 1. Xallı. 2. Əldə bəslənmiş. O, bu gün palıda düşmüş əbrəş qoçun kababından yemək üçün ayrı bir səy ilə hazırlaşırdı
Полностью »(Cəbrayıl, Salyan, Yardımlı, Kürdəmir, Şəki) təpəl, başında ağ xalı olan (heyvan). – Bi sarı əbrəş qoyunum var (Kürdəmir); – Əbrəş qoyunumuz iki gündü
Полностью »