ənam
ənam
[ər. “nemət” söz. cəmi] сущ. бахшиш, пишкеш, мукафат; // ənam eləmək клас. багъиш авун, пишкешун, гун
Полностью »ər. nemət sözünün cəmi Bəxşiş, hədiyyə, mükafat. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) O gətirdiyi xəbərə görə ənam gözləyirdi
Полностью »ƏNAM ə. xalq, camaat. ƏN’AM ə. «nəim» c. t. bir işə görə hədiyyə, bəxşiş vermə // hədiyyə, bəxşiş
Полностью »is. [ər. “nemət” söz. cəmi] Bəxşiş, hədiyyə, mükafat. Ənam almaq. Ənam vermək. – [Odabaşı:] Hətta Mirzə Əhməd ağa qız üçün ənam göndərmişdi
Полностью »