ƏZİMƏT
[ər.] сущ. са патахъди гьерекат авун, рекьиз акъатун (экъечӀун), рекье гьатун, фин; əzimət etmək (eyləmək) фин, рекье гьатун, рекьиз акъатун.
is. [ər.] Bir yerə doğru hərəkət, yola çıxma, yola düşmə, üz qoyub getmə. □ Əzimət etmək (eyləmək) – getmək, yola düşmək, getməyə üz qoymaq
Полностью »сущ. устар. 1. намерение, умысел, замысел 2. направление, движение в какую-л. сторону
Полностью »ƏZİMƏ2(T)1 ə. 1) əzm, niyyət, məram; 2) getmə, yola düşmə. ƏZİMƏT2 ə. 1) tilsim, ovsun; 2) ovsunçuluq
Полностью »