ср нескл. hüq. alibi (1. cinayət zamanı müttəhimin cinayət yerində deyil, başqa yerdə olması; 2. günahsızlıq, təqsirsizlik).
ср нескл. hüq. alibi (1. cinayət zamanı müttəhimin cinayət yerində deyil, başqa yerdə olması; 2. günahsızlıq, təqsirsizlik).
неизм.; ср. (от лат. alibi - в другом месте); юрид. а) Пребывание обвиняемого в момент совершения преступления в другом месте как доказательство его непричастности к преступлению. Доказать, установить
Полностью »alibi (1. Cinayət zamanı müttəhimin cinayət yerində deyil, başqa yerdə olması; 2. Günahsızlıq, taqsırsızlıq)
Полностью »