(-из, -на, ахлат) f. 1. “алатун”-un təkr. tərzi; 2. ötmək, ötüb keçmək, irəli getmək; qabaqlamaq; 3. əl çəkmək, uzaqlaşmaq, getmək
повт. вид от алатун.
алатун глаголдин тикрарвилин форма. Кил. АЛАТУН.