ВИЛИК

посл. 1) талукьвилин падеждин формада авай существительнийрихъ, тӀвацӀиэвезрихъ галаз алакъаламиш хьуналди, абурун чин галай пад къалурдай гаф. Белки, са гаф лагьайтӀа, на хатадай, Алл эцигна ви вилик гатада. Е. Э. Гьая тийижир паб. Недайдини алукӀдайди садрани залан жедач, - рахана Сефер буба, чи вилик кумай фан, нисидин ва якӀун кӀусар чантада хутуна. Б. Гь. Гъетер. 2) инсанрин кӀватӀал (халкь, жемят, курс) къалурзавай гафарихъ галаз алакъаламиш хьуналди «абурун арада» мана гудай гаф. Адетар кваз такьазвайбур жемятдин вилик русвагьдай, садра, кьведра, пудра тахсиркардиз дуьз рекьел хкведай, квай синихар хкуддай мумкинвал гудай... Р. Меликова. Садбур - дуьадал, масадбур - межлисдик.

* вилик-кьилик кваз хьун гл., вуж нин-куьн къуллугъдик кваз хьун Министр, Соломея, Назлу, Бег вилик-кьилик квай маса ксар суфрадин кьиле ацукьна. А. А. Пад хьайи рагъ.

ВИЛИК
ВИЛИК

Значение слова в других словарях