ВЫРВАТЬ₁
экъуьчун, къусмишун.
ВЫРВАТЬ I сов. 1. qoparmaq, dartıb çıxartmaq, çəkmək; ветер вырвал дерево с корнем külək ağacı kökündən qopardı; вырвать больной зуб ağrıyan dişi çəkm
Полностью »1. акъудун; хъуткьунарна акъудун; ялна акъудун. 2. гужалди къачун, гужалди (са кар) ийиз тун; вырвать признание гужалди хиве кьаз тун
Полностью »1. Qoparmaq, dartıb çıxartmaq, çəkmək; 2. Dartıb almaq, qapıb almaq, əlindən qoparmaq, zorla almaq, məcbur etmək
Полностью »I -рву, -рвешь; св. см. тж. вырывать, вырываться, вырывание что 1) Резким движением, рывком извлечь, удалить откуда-л. или взять, отнять у кого-л. Вырвать зуб. Вырвать клок волос. Вырвать страницу из
Полностью »