ДУРАК
1. ахмакь, сефигь, кIамай; дурак дураком акьалтIай кIамай (кIамаш). 2. ист. делхек ва я тIелхек; куьгьне заманда агъайрин кIвале абур машгъулардай зарафатчи къуллугъчи). ♦ оставить в дураках пер. алдатмишун, ламралай аватай хьиз тун.
м 1. səfeh, axmaq, gic, sarsaq; 2. köhn. təlxək; 3. мн. duraki (qumar oyunlarından birinin adı); ◊ валять (свалять, ломать) дурака özünü gicliyə qoyma
Полностью »-а; м. см. тж. дурачок, дурачище, дурашка, дурацкий 1) бранно. Глупый, тупой человек. Он не дурак, всё понял. Целый день сидит, как дурак. Круглый, набитый, беспросветный дурак. (очень глупый человек)
Полностью »