ЕТИМ

араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) диде-буба амачирди. Алиман етимдин дердиникай хабар кьадай арха адан далудихъ галачир. 3. Э. Уртах цаз тадани. Буба хуьз хьанач чавай, азиз стха. Гила чун касни амачир етимар я. 3. Гь. Бубадин кӀвал. 2) арха авачирди. Зун хьиз етим хвена пашман хьайиди... атуй. Е. Э. Веси. Гьич чидач квез квек квай тахсир. Фагьум куьздач етим, есир? С. С. Фекьияр.

* етим хьун гл. вуж диде-буба амачир гьалда хьун. Ризадин кӀуьд йис хьанвай. Буба адан вич гъвечӀиз амаз кьенай, дидени маса хуьруьз гъуьлуьз хъфена, ам етим хьана вичин бадедин мукьув гумукьна. А. Ф. Риза.

ЕСИРУН
ЕТИМ

Значение слова в других словарях

верли́бр иззя́бнуть казначе́йство мягкосерде́чный наря́дная пригаси́ть проднало́г пропи́сываться размоча́лить спеси́виться интригу́ющий малора́звитый нежи́зненный переборщи́ть плутократи́ческий прапра́внук тиражи́рование землемер beezer devilled end-of-day glass high-flown одношёрстный разряжаться стажёр