ЕТИМ

(-ди, -да, -ар) 1. yetim; етим аял yetim uşaq; 2. məc. fağır, yazıq, zavallı, miskin; kimsəsiz, baxımsız; етим кьуьлуьник экечӀайла хар къвада. Ata. sözü növbə yetimə çatanda qaşığın dəstəsi sınar; 3. yetim, yetimçə (söyüş).
ЕСИРВАЛ
ЕТИМ

Значение слова в других словарях

заскули́ть исче́знуть ре́йка руга́ться у́даль безыску́сный мадо́нна напе́вно переуверя́ть пивба́р простро́ить вретие деспот переполох amphicarpic countershading echoing irade pseudomemory shoeboy Storthing swelldom unlanguaged засекать писаный