ЗАПОР

м 1. bağlama; bağlanma; qıfıllama, qıfıllanma; kilidləmə, kilidlənmə; 2. qıfıl, kilid, cəftə, rəzə, sürmə; 3. tib. qəbəlik; ◊ быть на запоре kilidli, bağlı olmaq.

ЗАПОНЬ
ЗАПОРАШИВАТЬ

Значение слова в других словарях