КУН¹

[ккун] (куз, кана, куг) f. 1. yanmaq; alışmaq, odlanmaq, alovlanmaq; марк кана taya yandı; кузвай чкадай гум акъатда. Ata. sözü yanan yerdən tüstü çıxar; кана руьхъ хьун yanıb kül olmaq, yanıb qurtarmaq; yanıb külə dönmək; 2. məc. əzab çəkmək, iztirab çəkmək, hicran çəkmək; 3. yanmaq, qurumaq, məhv olmaq (quraqlıqdan, yağışsızlıqdan); 4. yandırmaq; şiddətli təsir etmək (isti, qaynar, qızmar şey); // məc. çox toxunmaq, ağır təsir etmək, ruhən incitmək, mənəvi əzab vermək; 5. dalamaq, ətə toxunub gicitmək, yandırmaq (gicitkən və s. dalayıcı otlar haqqında); 6. kim. yandırmaq, aşındırmaq, dağıtmaq (turşular haqqında); 7. acışdırmaq, göynətmək, ağrıtmaq, qıcıqlandırmaq; 8. acışmaq, göynəmək, ağrımaq, qıcıqlanmaq; * гъил кун bax гъил; рикӀ кун bax рикӀ; чӀар кун bax чӀар.