КУЧА

ж 1. yığın, topa, qalaq; куча камня daş qalağı; 2. məc. dan. çoxlu, bir yığm; у меня куча дел mənim bir yığın işim var; ◊ валить всё в одну кучу qarışdırmaq, necə gəldi bir-birilə qarışdırmaq; складывать в кучу qalaqlamaq.

КУЦЫЙ
КУЧЕВОЙ

Значение слова в других словарях