ср мн. нет 1. hesablaşma, hesab çəkmə; 2. ödəmə (borcu); 3. məc. qisas alma; qisas, intiqam; 4. məc. cəza.
ср мн. нет 1. hesablaşma, hesab çəkmə; 2. ödəmə (borcu); 3. məc. qisas alma; qisas, intiqam; 4. məc. cəza.
1. hesablaşma, hesab çəkmək; 2. ödəmə (borcu); 3. qisas alma, qisas, intiqam; 4. cəza
Полностью »-ы; ж. 1) к расплатиться 1) - расплачиваться Расплата за покупки. Отложить деньги для расплаты с долгами. 2) Кара, возмездие. Наступил час расплаты.
Полностью »