м (мн. рубцы) 1. yara yeri (dəridə); 2. bıçaq yeri, keşik yeri; kərtik, çərtik, yarıq, çapıq, kəsik; 3. kənar, qıraq; 4. tikiş yeri, sırıq (paltarda) 5. anat. işkənbə, birinci mədə (gövşəyən heyvanlarda); 6. heyvan qarnından bişirilən yemək.
м (мн. рубцы) 1. yara yeri (dəridə); 2. bıçaq yeri, keşik yeri; kərtik, çərtik, yarıq, çapıq, kəsik; 3. kənar, qıraq; 4. tikiş yeri, sırıq (paltarda) 5. anat. işkənbə, birinci mədə (gövşəyən heyvanlarda); 6. heyvan qarnından bişirilən yemək.
I -бца; м. см. тж. рубчик, рубцовый 1) Плотное образование из соединительной ткани на теле - след от зажившей раны; шрам. Широкий рубец. Красный рубец на руке. Рубец от ожога. Послеоперационный рубец.
Полностью »1. рув, кьацI, лишан (сагъ хьайи хирен). 2. алчудрай къерехдин цвал, цвалин рув. 3. малдин руфунин сифте пай (сифте хуьрек фидай пай)
Полностью »м. рубца, рубцоў yara yeri, çapıq на яго твары быў рубец — onun üzündə çapıq var idi
Полностью »