прил. özündənməmnun, özünübəyənən, özündən razı olan, öz nöqsanını görməyən, özünü başqalarından yuxarı tutan, məğrur.
прил. özündənməmnun, özünübəyənən, özündən razı olan, öz nöqsanını görməyən, özünü başqalarından yuxarı tutan, məğrur.
-ая, -ое; -лен, -льна, -льно. см. тж. самодовольно а) Отличающийся самодовольством. Самодовольный оратор. Какой самодовольный тип! б) отт. Выражающий самодовольство, свидетельствующий о нём. Самодовол
Полностью »