СЕБЯ

местоим. жув (вич, чеб); на себя 1) жуваз; 2) жуван хиве; у себя 1) жував; жувавай; 2) жуван кIвале, жуван чкада. ♦ он не в себе адан кьил-кьилел алач, кефи чIуру я; он себе на уме ам гъавурдик квазва, ам амалдар я; мне стало не по себе зи кефи чIур хьана; представить себе жуван фикирдиз гъун; вне себя рикIик теспачавал кваз, рикIик къалабулух кваз, вичиз вичикай хабар амачиз; выходить из себя гзаф хъел атун; прийти в себя жув-жувал (вич-вичел) хтун; кьил-кьилел хтун; про себя жува-жувак (ван акъуд тавуна); жуван рикIяй.
СЕБЕСТОИМОСТЬ
СЕБЯЛЮБЕЦ

Значение слова в других словарях

вы́пукло зарисо́вочка засорённый обесце́ниться траверси́рование дре́на консона́нс ретрансля́тор совраща́ться тонкоко́жий убеди́тельность строгий anantherous catering corrupt dormancy Hebraistic no-trumper rumpus room vesicle wapperjaw безрассудный дырявый лукавец скуловой