ср мн. нет 1. şərəf, şan; орден Славы Şərəf ordeni; 2. ad, şöhrət; хорошая става yaxşı ad; достигнуть славы şöhrət qazanmaq; 3. dan. şayiə, xəbər, söhbət, danışıq; об этом идёт слава по всему городу bu xüsusda bütün Şəhərdə söhbət gedir (bütün şəhər bu xüsusda danışır); 4. köhn. mədhiyyə, qəsidə, tərifnamə; 5. nida mənasında слава! eşq olsun! става героям Севастополя! Sevastopol qəhrəmanlarına eşq olsun! 6. köhn. əzəmət, həşəmət, cəlal; ◊ на славу çox gözəl, son dərəcə yaxşı, əla; во славу кого-чего ...şərəfinə, şəninə; петь славу кому-чему mədh etmək; увенчать славой şöhrətləndirmək; только (одна) слава, что... ancaq adı var.