СЛУЧИТЬСЯ

СЛУЧИТЬСЯ I

сов. 1. baş vermək, üz vermək, olmaq, vaqe olmaq, случилась беда fəlakət baş veribdir, что случилось nə olub?; случиться с кем-нибудь başına gəlmək; 2. безл. dan. qismət olmaq, nəsib olmaq; ему не случилось побывать там orada olmaq ona qismət olmadı; 3. dan. təsadüfən meydana çıxmaq, aydın olmaq, bilinmək, aşkar olmaq, məlum olmaq.

СЛУЧИТЬСЯ II

сов. xüs. cütləşmək (heyvanlar).

СЛУЧИТЬ
СЛУЧКА

Значение слова в других словарях