СТРАЖА

мн. нет яракьлу къаравулрин десте, яракьлу къаравул, яракьлу къаравулар. ♦ взять ва я заключить под стражу дустагъ авун; находиться под стражей дустагъ яз хьун; стоять на страже къаравулда акъвазун, къаравул яз акъвазун, хуьз акъвазун.
СТРАЖ
СТРАЖДУЩИЙ

Значение слова в других словарях