ТРУБКА

1. труба söz. kiç. borucuq; 2. çubuq, tənbəki çubuğu, trubka; 3. lülə; 4. (hərbi) trubka (top gülləsinin partladıcı hissəsi); 5. dəstək, trubka (telefonda); ◊ выкурить трубку мира barışmaq; выйти (идти, выходить) в трубку buğum bağlamaq (taxıl və s.).

ТРУБИТЬСЯ
ТРУБКОВЁРТ

Значение слова в других словарях