прич. и прил. 1. sürtülmüş; 2. ovuşdurulmuş; 3. sürtkəcdən keçirilmiş, narınlaşdırılmış: 4. ovulmuş, döyülmüş, əzilmiş; ◊ тертый калач bərkdən-boşdan çıxmış adam; yerin altını da, üstünü də bilən adam.
прич. и прил. 1. sürtülmüş; 2. ovuşdurulmuş; 3. sürtkəcdən keçirilmiş, narınlaşdırılmış: 4. ovulmuş, döyülmüş, əzilmiş; ◊ тертый калач bərkdən-boşdan çıxmış adam; yerin altını da, üstünü də bilən adam.
-ая, -ое. 1) Измельчённый с помощью тёрки. Тёртый сыр, картофель. 2) Превращённый в однородную массу толчением, разминанием, растиранием. Т-ые краски. Тёртый кирпич. Тёртый табак. Тёртый калач (разг.;
Полностью »