УДАРНИК I
м zərbəçi; qabaqcıl (işçi) ударники производства istehsalat zorbəçilən.
УДАРНИК II
м 1. vurucu, iynə (tüfəngdə). 2. (hərbi) zərbəçi, həmləçi (zərbəçi qoşun hissələrində xidmət edən əsgər).
УДАРНИК I
м zərbəçi; qabaqcıl (işçi) ударники производства istehsalat zorbəçilən.
УДАРНИК II
м 1. vurucu, iynə (tüfəngdə). 2. (hərbi) zərbəçi, həmləçi (zərbəçi qoşun hissələrində xidmət edən əsgər).
урус, сущ,; -ди, -да; -ар, -ри, -ра кӀвалахдайла, масадбурулай кӀвенкӀве авай кас. Ризадихъ авай еке ашкъи михьиз колхоздиз чкӀана, ударникар пара
Полностью »-а; м. см. тж. ударница 1) Часть затвора стрелкового орудия для разбивания капсюля гильзы при выстреле. Поставить ударник на место. 2) Деталь в музыкальных инструментах для извлечения звука ударом. От
Полностью »