сов. 1. rəhmə gəlmək, ürəyi yumşalmaq; 2. riqqətə gəlmək, mütəəssir olmaq.
сов. 1. rəhmə gəlmək, ürəyi yumşalmaq; 2. riqqətə gəlmək, mütəəssir olmaq.
-люсь, -лишься; св. см. тж. умиляться Прийти в умиление; растрогаться. Старушка умилилась, глядя на внучку. Умилиться человеческой взаимопомощи. Умилиться бескорыстию. Умилиться на ребёнка. Умилиться
Полностью »