сов. 1. bərqərar olmaq, möhkəmlənmək, sabitləşmək, kök salmaq; 2. köhn. möhkəm inanmaq, qane olmaq, öz fikrinin üstündə durmaq, əzmkar olmaq, fikrində sabit olmaq.
сов. 1. bərqərar olmaq, möhkəmlənmək, sabitləşmək, kök salmaq; 2. köhn. möhkəm inanmaq, qane olmaq, öz fikrinin üstündə durmaq, əzmkar olmaq, fikrində sabit olmaq.
утвержусь, утвердишься; св. см. тж. утверждаться, утверждение 1) Прочно укрепиться на чём-л., принять устойчивое положение. Утвердиться в седле. Утвердиться на ногах. Растение утвердилось в расщелине
Полностью »1. кIеви хьун; мягькем хьун; кIевиз чка кьун; кIевиз акъвазун. 2. кIеви хьун, кIевиз инанмиш хьун; утвердиться в намерении къастунал кIеви хьун
Полностью »