ХАЛИ

сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра бурандин екевал авай, ширин тӀямдин емиш. Беген тушиз кӀвал-югъ тергда на, Халидикай дуван кудай сергда на. Е. Э. Ватандай катзавайбуруз. Гъафил я вун, яргъал мирес, Чара тежез хали, кӀерец. Гъиле кьуна патахъ кӀекӀецӀ, Кьурудни ицӀид тийижиз. С. С. Лавгъа шаирдиз, Ша, къунши, хали неда чна кьведа. СМ. ЦицӀигъ-наме. * гатун хали, зулун хали, пехърен хали, хъуьтӀуьн хали.

ХАЛАТ
ХАЛИКЬ

Значение слова в других словарях