м (мн. хозяева) 1. sahib, yiyə; ağa; 2. sahibkar; 3. təsərrüfatçı, evdar; 4. dan. ailə başçısı, ev sahibi; хозяин и гости ev sahibi və qonaqlar; 5. dan. vətəndaş (müraciət); 6. məh. dan. ər, kişi; 7. tar. təsərrüfat sahibi olan kəndli; ◊ быть хозяином своего слова (своему' слову) sözünün ağası olmaq; сам себе хозяин özü öz ağasıdır.
урус, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) са вуч ятӀани (майишат, кӀвалер) нинди ятӀа, гьам. Гадайрини чпин кечмиш хьайи буба, хозяиндихъ галаз ара ав
Полностью »1. sahib, yiyə, ağa; 2. sahibkar; 3. təsərrüfatçı, evdar; 4. ailə başçısı, ev sahibi; 5. vətəndaş (müraciət); 6
Полностью »-а; мн. - хозяева, -зяев; м. см. тж. хозяйка, хозяйчик, хозяюшка, хозяйский 1) Тот, кому принадлежит что-л., кто владеет чем-л.; владелец, собственник. Хозяин машины, дачи, квартиры. Рабочие стали хоз
Полностью »