ЧАРА

\[чhара\] фарс, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра куьмек (авай четин гьалдай экъечӀдай рехъ). Ажал мукьвал хьайла, вун квез чара я? Е. Э. Дуьнья, гьей! Вавай кӀан я заз са чара, эй, гуьзел. Е. Э. Эй гуьзел. Зун ви патав къвезва, духтур, Ви гъиликай кӀан яз чара, Куьз лагьайтӀа, заз ви хатур Къадирлу я, кӀан я пара. М. Салахъ. Бажарагълу духтур Рамазанов Мирзегъадиз.

* чара авачир (атӀай\[ кьуьл сущ. жуваз ашкъи авачиз ийизвай кар, кӀвалах.... гадади лап аста незвай. Мисалда лугьузвайвал, аданди чара атӀай, мумкин атӀай кьуьл тир. Б. Гь. Заз эвера.

* чара авун \[акун ) гл., ни са кар кьилиз акъуддай мумкинвал, куьмек, рехъ жагъурун. Гьаким ятӀа, вуна заз са чара я... Е. Э. Ярдин дерт. Регьятвал гуз аку куьне са чара. Е. Э. РикӀел гъваш. Гьа и йикъара недайдаз чара авун патал вичихъ авай-авачир са белгем са рипе мухахъ маса гайи Асанавай адаз бегьем жаваб гуз хьаначир. З. Э. Муькъвел гелер. Гьар дердиниз дарман ава, чара ийир инсан ава, Агудмир гьич на жував дерт, гьам, хажалат, - икӀ амукьич! А. Мир. Гъезелар. Вахъ галаз зи амач ара, Жува-жуваз ахку чара. С. А. КӀанивиликай манияр.

* чара атӀун ( акьалтӀун) гл., нин тайин са кар кьилиз акъуддай мумкинвал авачир, амачир гьалдиз атун. Эхир чара атӀай рекьин мугьманди Далалубегьлидиз куьмекдиз эверна... Ф. Далалубегьли. Эхир чара атӀайла, за кӀеви ванцелди: - Гьей-й-й... - лагьана гьарайна. А. Ф. Лянет. УстӀардин ийир-тийир хьана. Мад виридан сивер кьаз жедачир ки. Адан ракӀариз къван гудайбур, къив гудайбур кими тушир. Чара атӀай устӀар са йифиз хуьряй катна. А. И. Самур. Салманакай са хабарни авачир Ханхатунан чара вири патарихъай атӀана... З. Р. Гьажи Давуд.

ЧАРА
ЧАРАБУР

Значение слова в других словарях