ÖCƏŞKƏN

sif. Öcəşməyi, sürtüşməyi sevən, mübahisə etməyi sevən. Öcəşkən adam.

Синонимы

  • ÖCƏŞKƏN davakar — dalaşqan — savaşqan

Антонимы

  • ÖCƏŞKƏN ÖCƏŞKƏN – SAKİT Öcəşkən, dalaşqan uşaqdır (“Ulduz”); Sakit, ağıllı adama oxşayır (S.Qədirzadə)
ÖC
ÖCƏŞKƏNLİK

Значение слова в других словарях