ÜSULLU


1. sif. Ehtiyatlı, ehmallı, üsulla, ehtiyatla işgörən, hərəkət edən. Üsullu adam. Üsullu hərəkət.
2. bax üsulluca.
[Hacı Murad:] Ay ayı oğlu ayı, üsullu tərpənə bilmirsən? S.S.Axundov.

Синонимы

  • ÜSULLU astaca — yavaşca — ehtiyatla
ÜSULİ-İDARƏ
ÜSULLUCA

Значение слова в других словарях