ÜZÜAÇIQ
1. прил. ччин ахъа, шаршав алачир (мес. дишегьли); 2. нареч. ччин ахъаз, шаршав алачиз.
I нареч. с открытым лицом, без чадры. Üzüaçıq oturmaq сидеть с открытым лицом, üzüaçıq gəzmək ходить (гулять) с открытым лицом II прил
Tam oxu »zərf və sif. Üzünü çadra ilə örtməmiş; çadrasız. [Şərəfnisə xanım:] Müsyö Jordan beyninə salıbdır ki, Parijdə qızlar, gəlinlər məclisdə, yığıncaqda üz
Tam oxu »