üzlük
üzlük
сущ. 1. ччин, ччин ийидай парча ва мс.; döşəyin üzlüyü месин ччин; // прил. ччин авун патал виже къведай, ччинин (мес
Полностью »1. Üz sözündəndir (yorğan üzü). 2. Yəhərin qaltağına dəvə, at, öküz və s. gönündən düzəldilən üzdür (“çexol”dur), üz sözündən əmələ gəlib
Полностью »i. mask; qılınc oynatma üzlüyü fencing mask; ~ qoymaq to put* on a mask; üzlüyünü atmaq to throw* off / to pull off / to drop one’s mask
Полностью »I сущ. 1. обивка (ткань, кожа, железо и т.п., предназначенные или служащие для обивки). Dəri üzlük кожаная обивка, məxmər üzlük бархатная обивка, dəmi
Полностью »is. 1. Üz çəkmək üçün yarar parça və s. Döşək üzlüyü. // Sif. mənasında. Üzlük çit. Üzlük məxmər. // sif
Полностью »