1. Üz çəkmək üçün yarar parça və s. Döşək üzlüyü.
// Sif. mənasında. Üzlük çit. Üzlük məxmər.
// sif. Bir şeyin üzünə yapışdırmaq, çəkmək üçün yarar, üz çəkmək üçün olan. Üzlük daş. Üzlük material.
2. Üzə taxılan (bəzək və s.).
Əşrəfidən üzlük üzündə göyçək; Boğazı altında sığallı birçək.
// Qorumaq üçün üzə taxılan şey. Dəbilqə üzlüyü.
// Niqab.
// Maska.
[Təlxək] üzünə dəridən bir üzlük taxıb aşağıda oyun çıxarar və yamsılamaqla pul yığardı.
3. Çörəyin üzünə sürtülən yağ və s.