I
(Başkeçid, Cəlilabad, Çənbərək, Qazax, Şamaxı, Ucar, Zəngəzur)
düz, hamar. – Şumal ağac düz olor (Qazax); – Şumal taxtadan nə isdəsəη qayıra bilərsəη (Başkeçid); – Bizim bağda şumal ağac çoxdu (Zəngəzur); – Yanıx pə:də elə şumal ağaşdar var kin, hərəsinnən üş gırdın çıxar (Çənbərək); – Şumal ağajdı, əyri döy bı (Cəlilabad)
II
(Ağdaş, Bərdə, Göyçay, Xudat, Zəngilan)
üzərində yarpağı olan cavan tut və ya çəkil çubuğu. – Uş günnən sora, üçüncü yuxudan durannan sonra qurda veririx’ şumal (Ağdaş); – Çəkilin şumalları uzun olur (Bərdə)