ƏRƏZƏN
прил. рах. геж агакьдай (дигмиш жедай), геж арадиз къведай; геж цадай (мес. техил).
I (Ordubad) gec. – Bı il pambıx ərəzən əkilib ◊ Ərəzən düşmək (Şahbuz) – vaxtından gec yetişmək. – Pambıx ərəzən düşdü; – Bı il tut ərəzən düşdü II (C
Tam oxu »sif. dan. Gecyetişən, gec əmələ gələn; gec əkilən. Ərəzən taxıl. – Əkin ki ərəzənə düşdü, məhsul az olacaq
Tam oxu »